Å, Hareid, Hareid, når eg ser deg slik

Dagens fjelltur gjekk til Melshornet.

Eg starta i Kvennjagota.

Og fylgde sidan ryggen frå Overånakken mot toppen.

Utsikta var formidabel.

Både nordover.

Og sørover.

Det var kanskje ikkje akkurat Hareid

Tore Ørjasæter tenkte på då han skreiv teksten til

Å,Vestland, Vestland,

men det kunne godt ha vore det.

I gamle dagar kunne ikkje folk i dalen så eller sette noko

før Melshornbreen hadde kløyvd seg i to.

I kveld låg der berre att nokre molar av han,

så voneleg er poetene komne i jorda.

Frå toppen kan ein sjå vestover.

Mellom anna mot verdas mest attraktive stad.

Og då tenkjer vi korkje på Runde eller Bigset Vest.

Så barst det nedetter

med Ørstafjella i syningom.

Både Nøre-Vartdal

og Søre-Vartdal

høyrde til Hareid sokn i Ulstein prestegjeld.

Rart å tenkje på at vartdalingane nytta kyrkja på Hareid i 750 år.

Frå Overånakken fekk eg eit fint blikk over Storfjordbassenget.

Og nasjonalmonumentet innafor fluda på Overåneset.

Ingen må vere i tvil om kvar slaget stod.

Ved Hjørungavåg.

(Legg merke til preposisjonen!)

Då eg kom ned att på Overå,
låg Liavågen og bada seg i kveldssola.

Og skyene over Ørsta lovde brukande ver.