Litt synd
at den flotte utstillinga
med dei fire kunstnarane
Per Ihle, Johannes Tvedt,
Håvard Vikhagen og Arnfinn Mork Stordal
i dei gamle lokala til Hareid Elektriske
i Kjøpmannsgata (Miljøgata)
vart avslutta i dag,
for denne kunne eg ha tenkt meg å sjå
fleire gonger,
ikkje minst
er hareidsdølingen Arnfinn Mork Stordal
sine tresnitt fascinerande,
med sin leik med
kjende fjes frå media,
plasserte i originale settingar
og nye menneskelege relasjonar,
som ofte framkallar
uro og nagande uvisse,
trass i aktørane sine hjartelege smil,
noko som for denne sjåaren
gir hugskot i retning
både Pushwagner
og Andy Warhol,
og sjølvsagt stoppar
ein også opp ved
Per Ihle sine volumiøse kvinnefigurar
i akryl
og Johannes Tvedt sine oljemaleri,
til dømes dette,
med tittelen Kristus,
som sender tankane mine mot Emil Nolde
sine nattverdsskildringar,
og det flotte gatemotivet
frå middelalderbyen
Rothenburg-ob-der-Taube,
der vi overnatta på veg til Italia i 1985,
og forstod
at også tyskarane har dialektar
som kan vere vanskelege å forstå,
men ikkje minst
har Håvard Vikhagen,
med oppvekst, bustad og atelier i Hjørungavåg krins,
og for mange kanskje særleg kjend
for den grandiose biletserien
om slaget ved Hjørungavåg,
mellom mykje anna
to særs flotte maleri i linolje,
med tittelen
Solside,
som for meg leier tankane mot ein passeggiata
ved ein kystby i Liguria,
og det vakre
Vikhage,
som sjølvsagt gir oss assosiasjonar
til kunstnaren sitt etternamn,
så vel blåst,
Hareid Kunstlag,
og takk for den fine opplevinga,
til slutt representert
ved den sprudlande tusjteikninga
Hjørungavåger
skapt i eit muntert samspel mellom
Johannes Tvedt og Arnfinn Mork Stordal
(sjølv halvt hjørungavågar).
