Påska er over.
For min eigen del vart den fysisk-egoistiske delen av ferien
avslutta
med ein skitur
frå Ulstein til Hareid
i solglimt, regndropar og fleirfoldige varmegrader.
Hareid - meir enn eit trafikalt sentrum.
Ruta:
Kommunegrensa-Gamleeidet-Hofsetmarka
-Kiberget-Mosvarden-
Bigsetselet-Dalsmunnen- Skafjellet-Grimstadskardet-
Gjerdeskogen-Heim.
Til saman godt og vel 11 km.
Forresten same lengd som Jerusalem-Emmaus.
Ein S i Osnesdalen - for ho som ventar med middagen.
Men dei to eg møtte på vegen, kjende eg frå før.
Ein trønder på klister og ein snikkar med hund.
Ingen overraskingar.
Frå Mosvarden - i retning Sulafjellet.
Turen tok heile 3 timar (inklusive gode pauser).
For føret var slettes ikkje godt.
Snøen var meir som kaldt smør med innslag av havregryn
og gav heller dårleg glid.
Bigsetsetra - med Bjåstadselet i bakgrunnen.
Men for oss som ikkje er utskjemde med ferdigpreparerte løyper,
var dette likevel ein flott tur.
Andre påskedag - vegvisaren i Dalsmunnen er også ein kross.
Stabbinga i den krame snøen betalte seg.
Eg fekk sjå nordover.
Nordøyane - sett frå Skafjellet. Ein studie i blått.
Frå Skafjellet (der det alltid er vind)
Frå Skafjellet (der det alltid er vind)
ser vi dei fleste av øyane
på Nøre Luten
(eller Nåra-i-Djupa,
som gamalt folk framleis seier).
Retninga nord - mellom fjella Skulen og Gamlemsveten.
Altså nordover.
Med utgangspunkt herifrå.
Tilsynelatande ein forlaten stad.
Men eg seier til meg sjølv igjen og igjen:
Dette er ikkje periferien.
Sentrum i universet - det er her.
Ingen kommentarer:
Legg inn en kommentar