ROMA AMOR

No har eg vore like mange gongar 

(men ikkje dagar) 

i Roma som Bjørnson,

 så kvifor ikkje starte tilbakeblikket i parken på Monte Pincio,

 målet for den store

(men truleg meir og meir kortpusta)

diktaren sin daglege spasertur frå Piazza Barberini,

som ikkje ligg så langt frå Trevi-fontena,

som framleis trollbitt folk langt inn i dei lumre kveldane,

før vi vender nasen mot Vatikanet

og helsar på ein gamal gresk lærarkollega,

som under dei flottaste himlingar

vaktar om pavane sin næraste omgangskrins,  

som til dømes Emmaus-vandrarane,

Platon, Aristoteles og den galne (dei seier så)

mannen i trappa,

og sidan oppsøkjer ein annan nobelprisvinnar 

sine kjende omgjevnader,

nytta som kulissar i romanen Jenny

(som faktisk framleis fascinerer unge lesarar),

i dei trange gatene mellom Spansketrappa og Corsoen,

og endeleg den tredje største 

(men kanskje aller vakraste) 

av dei meir enn tusen kyrkjene i byen,

nemleg Santa Maria Maggiore,

berre eit steinkast frå Termini-stasjonen,

ein gong kåra til Europas navle 

når det gjeld vinningskriminalitet,

og etterpå kan ta ein cappuccino på ein bar ved Via Appia Nuova

sånn heilt i ro og mak.