Hei, Knut

I kveld

vitja eg Knutnakken i Brandal

for aller fyrste gong.

Trass si stutte høgde (281 m o h)

var det fin utsikt nordover

herifrå.

Men eg møtte korkje Knut eller nokon andre på turen

(Gjerde-Holstadhornet-Tørlinghaugane-Lågheida).

Eit par støvlar stod ved ein hyttevegg i Håbakkselet.

Og høyrde eg ikkje stemmer ved Koppelva.

Det var i tilfelle alt.

Heller ikkje i den vesle steinhytta øvst i Indredalen

var folk heime.

Hei, Knut. Her er din song.