¡Felicidades!

Etter gårsdagens oppvisning på Olympijskij stadion i Kiev

er det vel ikkje vanskeleg å gratulere spanjolane

med sigeren

i det som vert kalla

verdas tøffaste fotballturnering.

Sigeren over Italia var meir enn overtydande.

Og truleg var det meisterskapens beste kamp.

Men kva anna hugsar eg best etter EM 2012.

Grunnspelets høgdepunkt:

Russland-Tjekkia 4-1.

Beste kvartfinale:

Tsjekkia-Portugal 0-1.

Beste semifinale:

Tyskland-Italia 1-2.

Og vidare.

Arshavin sitt comeback.

Det irske publikumet.

Portugal si dødsinnstilling mot Spania.

Italia sin positive fotball.

Pirlo.
Og Pirlo.

Med mykje meir.

Likevel er det Spania

sin maktdemonstrasjon i finalen som sit i kroppen.

Ikkje berre dei flotte måla.

Men også måten dei kom på.

Eg tek av meg hatten

og gler meg allereie til VM i 2014

medan eg drøymer om mitt personlege All-Star-lag.

Patricio (Port)

Ramos (Spa) 

Lescott (Eng)

Gebre Selassie(Tsj)  

Alba (Spa)

Iniesta (Spa)

Pirlo (Ita)

Khedira (Tys)

Silva (Spa)

Arshavin (Rus)

Cassano (Ita)

Så kan ein no i mellomtida undre seg over

kva som skjedde

med Nederland og Frankrike,

som stod att på perrongen då toget gjekk.