Vi veit no alle korleis det slutta.
Snipp. Snapp. Snute.
Så var Tromsø ute.
Og Oskeladden.
Ja, han vann.
Alt, eigentleg.
Men korleis byrja det.
For oss
starta eventyret fredag føremiddag.
Eg for min del
sprang frå klasseromet
rett etter at Napoleon hadde tapt slaget ved Waterloo
og heiv meg i bilen for å hente borna
heime på Gjerda
medan vår gode nabo
tannlegen
gjorde
seg ferdig
med ei rotfylling
akkurat i tide til å rekke ferja
til Sulesund.
Så vart det nokre raster
frå Trollveggen
via Dombås og Tretten
til Kløfta
og Sørumsand
før vi hamna på eit hotell
like ved den gamle flystripa på Fornebu
og kunne slappe litt av til
laurdagen
då vi kledde oss i blått
og menga oss med tusenvis
av både ukjende
og kjende
sunnmøringar på Youngstorget
og skotske skjerfseljarar på Karl Johan.
Så kom endeleg
søndagen
med jubel og ballongar
og
Ja, vi elsker
sunge av ein altfor høgrøysta baryton
frå den nye operaen.
Vi håpte på eit heiderleg resultat
1-3, 2-4 eller noko
men ikkje visste vi
ordet av det
før fløyta gjekk
og kampen var i gang.
Ingen kommentarer:
Legg inn en kommentar