ZORNOMANIA

Om det er den vakre skjergarden
eller dei nakne kvinnene
som gjer meg 
så oppslukt
av den svenske målaren
Anders Zorn (1860-1920)
er ikkje godt å seie.

I skjærgården 1894

For ein som har feriert
i grannelandet
heilt sidan han vart fødd,
er landskapet i Bohuslän
faktisk blitt ein nødvendig del
av sommaren.

Ute  1889

Og kvinnene hans
er det umuleg 
 ikkje å snu seg etter.

Frileuse 1894

Så høgst truleg 
er det begge delar.
Sjølve kombinasjonen.

Mot strömmen 1918

Altså badande kvinner.

Zorn er ikkje akkurat åleine i kunstsoga

om dette motivet.

Det er nok å nemne 

Renoir og Degas.

Men kvar er dei svenske svaberga i deira bilete.

Kvar er Strömstad og Kong Oscar sine sardiner.

På sanden 1916

Som lærar 

har eg ofte spurt elevane mine

på 18 og 19 år

(i uhøgtidlege, men anonyme undersøkjingar)

om kva dei assosierer med

Det gode liv.

Og svært mange har 

(ikkje overraskande) 

nemnt 

vennskap, forelsking, reiser, god helse, trygg økonomi o s v.

Men 

ingen stikkord slår likevel 

VATN.

Av ein eller annan grunn

(muligens er det drikke, vask, bading, leik,

kva veit eg)

ser dei på dette

som sjølve føresetnaden for

Det gode liv.

Vattennymfer 1918

Kanskje er det difor 

Zorn 

frå Vasalopphovudstaden

Mora i Dalarna

fangar meg med bileta sine.

Min modell och min baat 1894

 

For det er vatnet og kvinna
som skaper 
Det gode liv.