TRASTEVERE

Roma skal visst nok ha hatt hundreårets regnskyll i formiddag, men då eg kom til byen i 14-tida,var det allereie lettskya, varmt og godt.

Etter innlosjeringa i Circolo barst det ut i gatene.

I Roma er korkje renessansen eller middelalderen langt unna.  

Ein kan sjå Circolo scandinavo (med det opne vindauget) gjennom Porta Settimiana. 

Det undrar meg elles ikkje at Trastevere ofte blir kalla Romas sosiale rom. Her yrer det av liv. Turistar, studentar og innfødde strøymer gjennom smale smug. Duer kurrar og flaksar. Hundar dormar i skuggane. Svartkledde gamle kvinner tiggar ved trappene til dei mange kyrkjene. Servitørar på dei tallause restaurantane ropar ut dagens tilbod og tilbyr gjestane bord halvvegs inn i vegen. Bilar tutar og bremsar og tutar igjen.

I drosja frå den lokale togstasjonen til Via della Lungara la eg merke til ein knapp på dashbordet: Airbags off.

For det er klart - med alle bråstoppa og nesten-kollisjonane i Roma-trafikken er det litt synd om airbagane skal løyse seg ut heile tida.

Nokre hovne lepper og hjernerystingar må vere til å leve med. 

Piazza di Santa Maria in Trastevere er sjølve hjartet i denne særmerkte bydelen. Restaurantar, barar og kafear ligg tett som hagl rundt fontenen som står ved den vidkjende kyrkja.

Dei eldste delane av dette bygget stammar heilt tilbake til 200-talet.

Mosaikkane frå 1100-talet er svært kjende. Dei viser mellom anna Jomfru Maria og ti kvinner med lamper (der åtte av desse lampene er tende, noko som illustrerer jomfudomen hennar). 

Årets beste is vart fortært her. På Caffe di Marzio. 

Turistane vil helst ikkje forlate denne bydelen. Den særprega atmosfæren gjer noko med deg.