I dag kom våren tilbake.
Milde drag strauk rundt husnovene.
Fylte lufta med forventning om noko meir.
Kanskje ein ny sommar.
Dagen er til minne om apostelen Matteus.
Evangelisten.
Tollaren.
Syndaren.
Han som seinare fekk namnet Levi.
Legendene fortel at han forkynte i Egypt og Etiopia.
Før han vart hoggen ned.
Difor vart den gamle primstaven merka med ei øks.
Fleire stader i landet vart Mattismess også kalla Lauvrivaren.
Dette skal ha vore dagen for sterke vindar.
No begynte bjørnen å ete maur.
Og nærsøkte folk og fe på gardar og sel.
Før han leita fram hiet sitt.
Den lange dvalen kravde mat og krefter.
Den siste bamsen på Hareidlandet vart forresten skoten i 1804.
Det var ved foten til Løkeberget oppe på Fjelle.
Ikkje rart farande folk væpna seg med spyd og øks i gamle dagar.
Særleg rundt Mattismess kunne ein høyre rasling i skog og lyng.
Som her i Flåvika på Vartdalsstranda.
Berre nokre hundre meter frå gardane i Bjørndalen.
Det er ikkje så langt over fjorden til Alme.
Og bjørnen er ein god symjar.
Med sørleg vind, seksten grader og sol kan det vere freistande å kaste seg ut i.
Ingen kommentarer:
Legg inn en kommentar