Potetferien er endeleg her.
Med klarver og varm vind.
Ein etterlengta pust mellom regnbygene.
Grimstadvatnet speglar av sørhimmelen.
Ei hegre har vitja måseparet på Verparen.
Lyttar til lyden frå leikande born.
Kvervlar opp minne om glade dagar i Grukkedalen.
All denne springinga vegalangs. Haukinga i skogen.
Fanst det noko betre enn å kome sliten og svolten heim.
Men snart skal båtane leggje ut på.
Og skjere skuggen frå Hovdenakken i små bitar.
Saudene er jaga ned frå fjellet.
Beitar på grøne marker under berget.
Ventar på eit kvart.
I farne tider.
I vona om å blidgjere Skaparen.
Før hauststormane sette inn.
Før hauststormane sette inn.
Slakta bøndene eit dyr på denne dagen.
Men no har sommaren kome tilbake.
I går, med Mikjelsmess, hadde vi 23 grader.
Og 19 i dag.
Så framleis er det sesong for kortebrøker og aviser på altanen.
Katten møter meg i tunet.
Han mel nøgd.
I morgon tek vi potetene.
Livet er godt.
Ingen kommentarer:
Legg inn en kommentar